தமிழில் வலைபதிவது மிகவும் இனிமை. என் முதல் வலைபதிவை ஒரு கவிதையில் இருந்து தொடங்குகிறேன்.

நிலவு தந்த பதில்

அது ஒரு
இரவு நேர
இனிய பயணம்
பேருந்தின் ஜன்னலோரம்
பேச்சுக்கு துணையின்றி நான்.

கிராமத்து விளக்குகள்
முழித்திருக்க வில்லை -வானத்தில்
விழித்திருந்த நிலவே
விளக்கானது.

காற்றுக்கு ஏன் இவ்வளவு
வேகம்- என்
முகத்தை தகர்த்தெறிய
விர்ரென்று
வீசி அடித்தது.

வீசின காற்றின் ஊடே
வான் நோக்கி நிலவு
பார்த்திருந்தேன் -நிலவை
பார்த்ததும்- அதை
ஒன்று கேட்டு வைத்தேன்.

அன்று
என்னவளும் நானும்
பேசிய நேரத்தில் நீயும்
தூரத்தில் பார்த்திருந்தாய்
அல்லவா!
அந்த காட்சிகளை
திருப்பி தர முடியுமா?

நிலவு பதிலேதும் தரவில்லை - அமைதி
நிலவியதில் சற்றே
தூக்கத்தில் ஆழ்ந்தேன்.

தூக்கத்தில் ஒரு கனவு
கனவில் அன்று
என்னவளுடன் பேசிய
காட்சிகள் மறுபடியும்.
கனவு முடிந்து
நனவு வந்ததும்
நிணைத்துக் கொண்டேன்.
நிலவிடம் நான் கேட்ட கேள்விக்கு
நிலவு தந்த பதில் தான் கனவோ!